مهندس نقشه‌بردار در صنعت ساختمان وظیفه بالا بردن کیفیت هندسه ساختمان را برعهده دارد و در واقع نقش او در بخش زیرساختهای ساختمان است که معمولا برای خریدار مشهود نیست، همین باعث شده سازندگان از نقش او در ساخت صرف نظر کنند!
این پرسش مطرح است که وقتی سازندگان ساختمان موارد مهمی را که در استفاده از ساختمان موثر بوده و باعث تغییر ارزش ساختمان خواهند شد در نظر نمی‌گیرند چطور حاضرند برای افزایش کیفیت هندسه ساختمان هزینه کنند؟
شاید این مسائل ناشی از عدم آگاهی خریداران است که صرفا به ساختمان به عنوان سقفی بالای سر و تا حدی کالای زینتی نگاه می‌کنند نه به عنوان مکانی ایمن، مدرن و پر از امکانات برای آسایش و راحتی بیشتر، هرچند با پولی که پرداخت می‌کنند شایسته بهترین‌ها هستند.
نمونه‌هایی از نقصهای متداول(غیر از نقصهای سازه‌ای) را که در ساخت ساختمان مورد غفلت واقع می‌شوند در زیر نوشته‌ام:
گچ‌کاری و نقاشی؛ ترکهای گچ، استفاده از گچ مرده، گچ‌کاری موج‌دار و...
سنگ‌کاری؛ سنگهای شکسته، سنگهای اسکوپ نشده، سنگهای چند رنگ و نامرغوب، شوره زدن سنگ و یا سنگهای صیقلی جهت استفاده در کف پارکینگ!
سیستم برق؛ توزیع نامناسب کلید و پریز، مسیرهای نامناسب سیم‌کشی که منجر به سخت شدن تعمیرات و سیم‌کشی مجدد خواهد شد و...
سیستم فاضلاب؛ استفاده از لوله‌های بی‌کیفیت و منتقل شدن صدای فاضلاب به داخل آپارتمان، نشت لوله‌ها، جای نادرست شیرآلات و...
عایق‌کاری؛ عدم استفاده از عایق حرارتی در دیوارهای پیرامونی و افزایش مصرف انرژی و عدم استفاده از عایق صوتی در دیوارهای مشترک(ایجاد صمیمیت بیشتر بین همسایه‌ها) و بسیاری موارد دیگر که همکاران محترم به آن اشراف دارند، حال به تمام اینها ایرادات هندسی ساختمان(غیر از ایرادات هندسی موثر در سازه) را هم اضافه کنید، ایراداتی همانند
عرض کم پارکینگها و عذاب هرروزه جهت ورود و خروج. ارتفاع سرگیر راه‌پله و سقفها. شیب نامناسب رمپها. عرض نامناسب راه‌پله‌ها. کروم‌بندی غلط و جمع شدن آب. ارتفاع بیش از حد پله‌ها. ناگونیایی دیوارها و در نتیجه نازیبایی معماری داخلی و ...
حرف آخر؛ ایرادات اساسی ساختمان همانند مشکلات سازه‌ای شاید یکبار و بر اثر زلزله جانمان را بگیرند ولی ایرادات جزیی ساختمان هرروز جانمان را به لبمان می‌رسانند.
